Księżycowe złoto przyszłości: największa umowa na wydobycie helu-3 może zmienić przemysł technologii kwantowych

Autor: Russell Thompson | 23.09.2025, 11:05

W najbliższych latach Księżyc może stać się nowym źródłem strategicznego surowca — izotopu helu-3, ekstremalnie rzadkiego na Ziemi i pożądanego w obliczeniach kwantowych, energetyce i medycynie. Startup Interlune z Seattle ogłosił największy kontrakt w historii zasobów kosmicznych: umowę z fińską firmą Bluefors, światowym liderem w produkcji systemów kriogenicznych.

Co to oznacza?

Hel-3 kumulował się na powierzchni Księżyca przez miliardy lat pod wpływem wiatru słonecznego. Na Ziemi ten izotop praktycznie nie występuje, ale bez niego niemożliwe jest działanie nadwrażliwych lodówek, które utrzymują komputery kwantowe w temperaturze bliskiej zeru absolutnemu.

Bluefors zgodziła się corocznie nabywać do 10 000 litrów helu-3 od Interlune w okresie od 2028 do 2037 roku. Na podstawie szacunków z 2024 roku, litr tego surowca kosztuje około 9 259 PLN (2 500 USD). W ten sposób mówimy o kontrakcie na miliardy.

Jak zamierzają wydobywać hel-3?

Interlune została założona w 2020 roku przez byłego prezesa Blue Origin Roba Meyersona oraz weteranów branży kosmicznej, w tym Harrisona Schmitta — jedynego obecnie żyjącego uczestnika misji Apollo 17. Firma już pozyskała ponad 66 667 PLN (18 mln USD) inwestycji, opracowuje zrobotyzowane koparki i planuje przeprowadzić misję demonstracyjną w 2027 roku. Do 2029 roku ma rozpocząć działalność pierwszy księżycowy zakład eksperymentalny.


Koncept-obraz wydobycia helu-3 na Księżycu. Ilustracja:?Interlune

Dlaczego to ważne

Umowa z Bluefors może stać się punktem wyjścia nowej „gorączki złota” w kosmosie. Popyt na hel-3 będzie tylko wzrastał w miarę jak technologie kwantowe zbliżają się do komercyjnego wdrożenia. Jednak eksperci przypominają, że wydobycie na Księżycu wiąże się z kolosalnymi ryzykami technicznymi i finansowymi, a rzeczywiste zasoby izotopu nadal pozostają pod znakiem zapytania.

Jednakże, umowa Interlune i Bluefors już weszła do historii — jako największa umowa o przyszłym wykorzystaniu zasobów poza Ziemią.

Źródło: Gizmodo