W nocy 28 sierpnia Rosja zaatakowała Kijów rakietowymi dronami Geran-3 z zagranicznymi komponentami — zginęło 15 osób, w tym 4 dzieci
W nocy 28 sierpnia Rosjanie przeprowadzili skoordynowany atak na stolicę Ukrainy. Atakowali m.in. nowymi rakietowymi dronami Geran-3. Podczas analizy konstrukcji zestrzelonych bezzałogowców odkryto szereg komponentów pochodzenia europejskiego i chińskiego. Na godzinę 13:00 28 sierpnia znane są informacje o 15 ofiarach, w tym czterech — dzieci. Trwa przeszukiwanie gruzów, są osoby uznawane za zaginione i ciężko ranne, więc liczba ofiar może wzrosnąć. P'iątek, 29 sierpnia, ogłoszono w Kijowie dniem żałoby za zmarłych.
Geran-3
Geran-3 to rosyjska wersja irańskiego Shahed-238 z małym silnikiem odrzutowym Tolou-10/13, który jest kopią czeskiego silnika PBS TJ100. Dla silnika użyto chińskiego bloku sterowania. W konstrukcji zastosowano niemiecki wysokociśnieniowy pompę paliwa Bosh?0-580. Maksymalna prędkość — 550–600 km/h, w nurkowaniu może osiągnąć do 700 km/h. Maksymalny zasięg — do 2500 km, maksymalna wysokość — do 9 km, czas lotu — do 2 godzin. Wymiary drona: długość ≈ 3,5 m, rozpiętość skrzydeł ≈ 3 m, masa startowa — 250–380 kg (znacznie więcej niż Geran-2). Pierwsze użycie Geran-3 przez Rosjan odnotowano już w styczniu 2024 roku.
Wraki świadczą o użyciu tych samych bloków awioniki, co w Shahed-136 / Geran-2 — do wczytywania trasy i wektorowego kierowania lotem. Mogą być wyposażone w pasywne radary i podczerwone czujniki do omijania systemów obrony powietrznej. Według danych ukraińskiego wywiadu (HUR), w Rosji uruchomiono seryjną produkcję Geran-3.
Możliwości bojowe i wyzwania dla obrony
Rakietowe drony są trudne do przechwycenia — drony przechwytujące i mobilne grupy zbrojne nie mogą skutecznie zestrzeliwać takich dronów. Są one zbliżone pod względem charakterystyk do pocisków manewrujących, do ich zwalczania niezbędne są pełnoprawne systemy obrony powietrznej, lotnictwo lub nowoczesne przenośne zestawy rakietowe. Geran-3 jest wykorzystywany wraz z Geran-2 i dronami pułapkami w masowych atakach, aby przeciążyć systemy obrony powietrznej i zwiększyć szanse na zestrzelenie celów.
Odrzutowa konstrukcja niesie ze sobą także wady. Geran-3 ma znacznie większą wagę, droższą konstrukcję i mniejszy zasięg. Trudniej je produkować w tych samych ilościach co Shahedy, a nowoczesne środki obrony powietrznej mogą je stosunkowo łatwo zestrzeliwać z powodu wyraźnego śladu cieplnego od silnika odrzutowego i poddźwiękowej prędkości lotu. Wystarczy mieć wystarczającą liczbę takich środków zestrzelenia.