Recenzja TP-Link Archer AX73: Router Wi-Fi 6 z dużą ilością Gigabit dla inteligentnego domu

Więc jaki rodzaj routera domowego powinieneś kupić? Powinien być nowoczesnym i szybkim, ale nie za cenę laptopa. Szukając odpowiedzi na to pytanie, znajdziesz przede wszystkim urządzenia z najwyższej półki, gamingowe i nie tylko. Są fajne, ale dla wielu ich możliwości są zbędne. A jeśli możesz to znieść, to cena jest bezkompromisowa. Po drugiej stronie medalu znajdują się routery budżetowe. Wśród nich są szybkie i nowoczesne, których potrzebujemy, współpracujące z Wi-Fi 6, ale generalnie ich możliwości, wręcz przeciwnie, mogą nie wystarczyć dla szerokiego zakresu zastosowań. I tu na scenę wkraczają prawdziwi bestie: urządzenia z dobrym wnętrzem, rozsądnymi cenami, ale bez standartów, takich jak „najbardziej wyszukane” czy „najtańsze”. Trzeba się zgidzić, lubimy to. TP-Link Archer AX73, który trafił do naszej recenzji, jest właśnie taki. Szybki, nowoczesny, funkcjonalny za rozsądną cenę. Gotowy do transmisji strumieniowego wideo w rozdzielczości 8K, obsługi do 200 połączeń (witaj, inteligentny dom!), chronić sieć za pomocą oprogramowania HomeShield i dystrybucji dane z szybkiego dysku podłączonego przez USB 3.0. Plus kilka innych technologii i chipów, o których będziemy mówić dalej. Niewiele więcej niż powiązany Archer AX50 z mniej wydajnym sprzętem i mniej niż Asus RT-AX56U. Ten ostatni ma aż dwa porty USB, ale jest zauważalnie gorszy pod względem maksymalnej prędkości. Ogólnie rzecz biorąc, TP-Link Archer AX73 wygląda jak dobrze wyposażone urządzenie ze średniej półki, nieznacznie gorszy od droższych flagowców.  

Co jest w pudełku?

Dość duże pudełko zawiera sam router (również dość duży), zasilacz, kabel Ethernet, instrukcję obsługi i kilka dodatkowych małych karteczek. Standardowe wyposażenie takich urządzeń. Zasilacz, pasujący do samego routera, jest wielich rozmiarów. Długość kabla zasilającego wynosi półtora metra, jak zawsze w takich gadżetach jest nieusuwalny.   

Jak wygląda?

Wygląda interesująco, ale jest za duży. Przeprowadzono wiele eksperymentów z pojawieniem się takich nudnych i użytkowych urządzeń, jak routery, ale projektantom wciąż udaje się wymyślić coś nowego. Tym razem mowa o nietypowym elemencie ozdobnym w górnej części korpusa. Posiada błyszczącą powierzchnię, która wyróżnia się na tle tłoczonej kratki wentylacyjnej. Patrząc pod kątem od przodu, wygląda na to, że na górze routera znajduje się coś, co przypomina rozmiarem smartfon. Ogólnie rzecz biorąc, wieszanie tego na ścianie nie jest wstydem, ujdzie za przedmiot artystyczny z antenami.

Ciekawie prezentuje się też sama kratka, zakrywająca resztę panelu, tworząca wielopoziomową płaskorzeźbę, wykonaną z matowego plastiku. Powinna zapewniać dobrą wentylację routera, ale oczyszczenie go z kurzu będzie trudniejsze niż z płaskiej powierzchni. 

Z przodu znajduje się siedem wskaźników LED. Jeśli router wisi na ścianie, a góra staje się przednią stroną, będą prawie niewidoczne. Zestaw wskaźników jest standardem dla nowoczesnej linii TP-Link, w szczególności jedna wspólna dioda LED odpowiada za wszystkie porty LAN.

Prawy panel zawiera port USB 3.0 typu A i jedną z anten. Jeśli planujesz używać dysku flash USB jako narzędzie do pamięci sieciowej, jego boczne umieszczenie jest zwykle wygodniejsze niż tylne: jeśli chcesz wyjąć dysk, nie będziesz musiał szukać go wśród kabli sieciowych. Po lewej stronie routera znajduje się kolejna antena. Plastik jest wszędzie matowy, niebrudzący się. 

Ale na tylnym panelu jest mnóstwo wszystkiego. Po pierwsze, duża grubość urządzenia od razu rzuca się w oczy. Z jednej strony nie zawsze jest to wygodne podczas umieszczania, ale z drugiej strony nie ma problemu z podłączonymi kablami Ethernet, nic nie przylega do wypustek złącza. Porty LAN to cztery plus jeden WAN. Włączenie routera realizowane jest jednym łatwo rozpoznawalnym okrągłym przyciskiem, obok którego znajduje się gniazdo na złącze zasilające. Pozostałe przyciski są takie same w dotyku, więc czasami łatwo je pomylić. To są wyłączone diody LED, WPS i Wi-Fi.

Moim zdaniem nie powinno się robić dużo przycisków o tak różnych celach. Ale projektant techniczny-perfekcjonista uznał, że jest piękniejszy i nawet dodał jeszcze jeden przycisk do tego rzędu przycisków - aby zresetować urządzenie. Dziękuję, że przynajmniej zrobil go tak, jak powinien być umiejscowiona(wgłębieniem). Krotko mówiąc, uwagi o użyteczności routera są bez znaczenia bez informacji o tym, gdzie jest on zainstalowany. Jeśli przyciski są widoczne, nie ma do nich pytań. A może w ogóle ich nie użyjesz.

Na tylnym panelu znajdują się również mocowania dla pozostałych czterech anten. Wszystkie sześć mają tę samą długość, błyszczące plastikowe wykończenie i kształt rombu. Każda z nich obraca się o 180 stopni w płaszczyźnie pionowej i umożliwia przechylenie o 90 stopni, bez problemu można znaleźć wygodną pozycję. Nie ma możliwości demontażu anten.

Dolna część obudowy jest pokryta taką samą wypukłą kratką wentylacyjną, co górna. W rogach znajdują się gumowane nóżki, nie zapomina się też o uchwytach do montażu urządzenia na ścianie. Jak zawsze jest naklejka z nazwą SSID i domyślnym hasłem.

Jak się połączyć i skonfigurować router?

Według producenta należy najpierw zainstalować aplikację mobilną Tether, a następnie uruchomić w niej kreatora konfiguracji nowego urządzenia i po prostu postępować zgodnie z jego radą. Radzę to zrobić, chociaż można skonfigurować router w staroświecki sposób: podłącz zasilanie, a następnie przejdź do panelu sterowania internetowego http://tplinkwifi.net z komputera podłączonego kablem lub Wi-Fi. Przypominam, że początkowe dane logowania są wskazane na naklejce na spodzie obudowy.

Co potrafi?

Patrząc na możliwości TP-Link Archer AX73, można napisać przewodnik po nowoczesnych technologiach bezprzewodowych. Forma recenzji nas ogranicza, więc przejrzyjmy pokrótce listę, najpierw w teorii, a potem sprawdźmy to wszystko w praktyce.

Oznaczenie AX5400 oznacza, że nasze urządzenie obsługuje Wi-Fi 6 (czyli standard IEEE 802.11ax) i działa z prędkością do 5400 Mbps. To prawda, mówimy o sumie prędkości we wszystkich zakresach: do 4804 Mbit/s przy 5 GHz i do 574 Mbit/s przy 2,4 GHz. 

OFDMA (ang. Orthogonal Frequency-Division Multiple Access) to technika przydzielania indywidualnych jednostek logicznych w kanale komunikacyjnym. Z powodzeniem wykorzystany przez operatorów komórkowych, przyszedł do sieci Wi-Fi w celu rozszerzenia możliwości wymiany danych między wieloma urządzeniami w tym samym czasie. Im więcej urządzeń będzie w sieci, tym bardziej przydatna będzie ta funkcja.

4x4 MU-MIMO (Multi-User Multiple Input, Multiple Output) to technologia umożliwiająca jednoczesną dwukierunkową transmisję danych. Jest dostępne aktywne używanie wielu anten routera do pracy z różnymi klientami. Formuła transmisji 4x4 jest zaimplementowana w naszym modelu dzięki oddzielnemu chipowi Broadcom BCM43684, ale tylko w paśmie 5 GHz. Możliwości pasma 2,4 GHz są ograniczone do trybu 2x2, za to odpowiada główny procesor BCM6750 (trójrdzeniowy SoC o częstotliwości 1,5 GHz).  

Beamforming — „formowanie wiązki”. Ten poetycki termin nazywany jest w rzeczywistości obliczaniem opóźnień, z którymi urządzenie klienckie odbiera sygnał z różnych anten. Procesor punktu dostępowego jest w stanie regulować działanie różnych anten tak, aby ich sygnały nie nakładały się i nie tworzyły tej samej wiązki. W praktyce jest to przydatne dla zapewnienia optymalnego zasięgu i najlepszej jakości sygnału do punktu, w którym znajduje się urządzenie klienckie. 

DFS (Dynamic Frequency Selection) to funkcja umożliwiająca routerowi korzystanie z dodatkowych kanałów z zakresu 5 GHz, zarezerwowanych dla specjalnych usług komunikacyjnych. Jeśli radary wojskowe nie działają wokół ciebie, dlaczego nie użyć użytecznego kanału do rozładowania sąsiednich radarów? Jednak technologia jest zaprojektowana w taki sposób, że jeśli dodatkowe kanały są zajęte pełnieniem swoich głównych obowiązków, to router automatycznie je oddaje, przełączając się na własne, „cywilne”.  

OneMesh to firma towarowych urządzeń obsługujących technologie siatkowe TP-Link. Urządzenia tego typu można łączyć w bezproblemową sieć Wi-Fi z jednym identyfikatorem SSID, zwiększając obszar pokryty wysokiej jakości sygnałem. Oznacza to, że jeśli zasięg routera okaże się niewystarczający, można do niego podłączyć wzmacniacze sygnału lub adaptery powerline, a sieć kratowa będzie działać po wyjęciu z pudełka.

TWT (Target Wake Time) - funkcja wymiany danych o czasie aktywności Transfer danych między routerem a klientem. „Uzgadniają”, kiedy dokładnie nastąpi transmisja danych, a kiedy - uśpienie, co oszczędza energię baterii mobilnego urządzenia klienckiego.  

A jak to działa?    

Przechodzimy od teorii do praktyki. Podstawowe możliwości urządzenia są już widoczne w interfejsie aplikacji Tether. Główny ekran wyświetla nazwy i hasła do sieci głównej i gości, stan połączenia i liczbę aktywnych klientów. W zakładce „Klienci” możesz zobaczyć listę podłączonych urządzeń, ustawić wymagany wysoki priorytet i zablokować winne. Czwarta zakładka nazywa się Narzędzia, tutaj możesz szybko zmienić konfigurację routera, aktywować OneMesh, skonfigurować wskaźniki LED, uruchomić diagnostykę, zrestartować urządzenie, zaktualizować oprogramowanie. 

Najbardziej uważni czytelnicy zauważyli, że przegapiliśmy trzecią zakładkę menu głównego, która nazywa się HomeShield. Trzeba opowiedzieć o tym bardziej szczegółowo. Teraz to nie tylko ustawienia kontroli rodzicielskiej, ale cała usługa bezpieczeństwa. Aby z nią pracować, podobnie jak w przypadku zarządzania routerem w chmurze, potrzebujesz bezpłatnego konta TP-Link. Sama usługa jest również bezpłatna, ale nie do końca. Niektóre funkcje są dostępne tylko z subskrypcją premium, za 29 złotych miesięcznie lub 270 złotych rocznie. Możesz skorzystać z bezpłatnego miesiąca próbnego premium, aby sprawdzić, czy jej potrzebujesz. Oferta obejmuje filtrowanie złośliwej treści, ochronę przed atakami DDoS, zaawansowane ustawienia kontroli rodzicielskiej i szczegółowe statystyki ruchu, w tym odwiedzane witryny. Ale wracając do możliwości. Obejmuje skanowanie sieci pod kątem zagrożeń, ustalanie priorytetów urządzeń i tworzenie profili kontroli rodzicielskiej. Tworzymy profil członka rodziny, wybieramy jego urządzenie z listy i ustalamy ewentualne ograniczenia. W przyszłości możliwe będzie przeglądanie statystyk utworzonych profili. 

To była aplikacja Tether. Jest to wygodne, ale nikt nie anulował internetowego panelu sterowania i tam znajdują się wszystkie głębokie ustawienia. Spójrzmy. 

Będziemy oglądać w przeglądarce pod adresem http://tplinkwifi.net/ lub 192.168.0.1 z sieci lokalnej. Menu główne składa się z pięciu sekcji. Ze względu na zwartość pokażę zrzuty ekranu z przeglądarki na komputerze, ale interfejs jest dostosowany i jest dość wygodny w użyciu ze smartfona. Sekcja „Diagram sieciowy” zawiera wszystkie kluczowe informacje o urządzeniu. Stan połączenia internetowego, ustawienia sieci bezprzewodowej, a nawet wykresy wykorzystania procesora i pamięci. Znajdują się tu również urządzenia typu mesh i lista aktywnych klientów.

Sekcja „Internet” odtwarza funkcje początkowej konfiguracji routera, na jej podstawie można określić typ połączenia i, jeśli to konieczne, sklonować adres MAC. W „Ustawieniach sieci bezprzewodowej” jest więcej ustawień, ale mieszczą się one również na jednej stronie. Stąd aktywowane są OFDMA, TWT i Smart Connect. Przypomnę, że ostatnia funkcja odpowiada za połączenie wszystkich dostępnych pasm pod jednym SSID i automatyczny dobór optymalnej częstotliwości dla każdego łączącego się urządzenia. Same SSID (w tym dla sieci gości) są również edytowane na tej stronie, podobnie jak ich hasła.  

W sekcji HomeShield informują nas o zaletach usługi i oferują pobranie aplikacji Tether. Prawdopodobnie ta usługa jest nadal w statusi nowości i dlatego jej interfejs sieciowy nie został jeszcze zaimplementowany.

W ustawieniach zaawansowanych jak zwykle jest najwięcej ciekawostek. Do tego stopnia, że ta sekcja ma swoją własną wewnętrzną rubrykację podrozdziałów. Na poniższych zrzutach ekranu możesz docenić różnorodność możliwości, dlatego aby nie wymieniać wszystkich pozycji menu, zwrócę uwagę na kilka najciekawszych punktów:

• segregacja połączeń: możesz wybrać dowolne dwa porty LAN i połączyć ich przepustowość, aby podłączyć dyski sieciowe obsługujące tę funkcję;
• ustawienia pamięci USB: można ją udostępnić za pośrednictwem protokołu SMB lub FTP w sieci lokalnej, a także FTP „ w świecie”. Ponadto pamięć USB może służyć do tworzenia kopii zapasowych komputerów Apple w natywnej aplikacji Time Machine. Nie znalazłem żadnych oznak możliwości podłączenia modemu USB lub drukarki, więc uważam, że ten port jest tutaj używany wyłącznie do podłączania dysków;
• jest serwer VPN, obsługiwane są OpenVPN i PPTP;
• OneMesh: Przypomnę, że Archer AX73 obsługuje tworzenie bezproblemowych sieci z kompatybilnymi wzmacniaczami sygnału (ale nie można go łączyć w sieć kratową z innym routerem).

A co z szybkością?

To urządzenie oznaczone jako AX5400. Teoretyczne ograniczenie prędkości może wynosić do 4804 Mb/s w paśmie 5 GHz i do 574 Mb/s w paśmie 2,4 GHz. Z przychodzącego kanału internetowego (a mam tylko 200 megabitów) router wyciska wszystko, co możliwe. W teście porównawczym Androida Wi-Fi Speed Test Pro prędkość Wi-Fi na przeciętnym smartfonie jest szacowana na 700 Mbit/s, ale praktyka pokazuje, że ten wskaźnik silnie zależy od konkretnego urządzenia. Po wypróbowaniu wielu różnych można argumentować, że w większości przypadków słabym miejscem w rzeczywistych będzie urządzenie klienckie, a nie router, na szczęście jego prędkość jest duża.

Wydajność intranetu można oszacować, kierując pakiety TCP z jednego smartfona na drugi i mierząc prędkość aplikacji za pomocą wspomnianego wyżej benchmarku. Szczególnie zainteresowało mnie porównanie tych liczb z tymi z flagowego Archera AX6000, który kosztuje prawie trzy razy więcej. I co myślisz? W paśmie 5 GHz Archer AX73 prawie dorównuje starszemu modelowi, różnica jest odczuwalna tylko przy 2,4 GHz, gdzie flagowiec jest po prostu szybszy. Ogólnie rzecz biorąc, wyniki potwierdzają subiektywne odczucia: AX73 jest w rzeczywistości bardzo szybki. Doskonały przykład tego, jak wydajność sieci bezprzewodowej nie jest już gorsza od sieci przewodowej. Przy prędkości w sieci Ethernet wszystko jest przewidywalnie dobre, ale testowanie segregacji łączenie nie zadziałało z powodu braku odpowiedniego urządzenia. 

Nie ma tendencji do przegrzewania się urządzenia, dolna część obudowy pozostaje nie więcej niż lekko ciepła. Nie znaleziono problemów ze stabilnością w przypadku kilkunastu klientów.

Podsumowanie

TP-Link Archer AX73 należy do średniej klasy routerów ze wsparciem Wi-Fi 6. Nowoczesny, szybki, może być dobrym wyborem dla tych, którzy już wyrosli z budżetowych modeli, ale nie chcą przepłacać za kosmiczne chipy jak dwa gigabitowe łącza uplink. Stosunek ceny do wydajności wygląda bardzo atrakcyjnie. Z drugiej strony, dla niewymagających użytkowników, jego możliwości również mogą wydawać się zbędne, a na rynku są znacznie tańsze routery.  

Trzy rzeczy, które należy wiedzieć o TP-Link Archer AX73:

• to router średniej klasy z obsługą Wi-Fi 6 i OneMesh;
• obsługuje wiele nowoczesnych technologii poprawiających jakość sygnału; 
• zapewnia dużą prędkość i obsługuje do 200 urządzeń w sieci;

Dla tych, którzy chcą wiedzieć więcej:

• 10 najlepszych słuchawek-TWS, które dopasują się do każdego budżetu
• Najlepszy dysk zewnętrzny SSD 2021
• Jak wybrać dysk SSD