Astronomowie analizują dziwną gwiazdę pędzącą w kierunku krawędzi galaktyki - co czyni ją wyjątkową?

Astronomowie badają obecnie gwiazdę znaną jako LP 40-365. Jest to rodzaj szybko poruszającej się gwiazdy, która jest pozostałością po masywnym białym karle, który przeżył potężną eksplozję supernowej. Gwiazda znajduje się obecnie w odległości około 2000 lat świetlnych od Ziemi i zmierza w kierunku krawędzi galaktyki Drogi Mlecznej.

Astronomowie twierdzą, że gwiazda porusza się tak szybko, że prawie na pewno opuści galaktykę. Szacuje się, że LP 40-365 porusza się z prędkością prawie 2 milionów mil na godzinę. Gwiazda jest pozostałością po supernowej, która wciąż porusza się do przodu z powodu siły eksplozji. Naukowcy twierdzą, że obiekt, który przeszedł przez częściową eksplozję supernowej i przetrwał, jest wyjątkowy.

W ciągu ostatnich kilku lat astronomowie zaczęli myśleć, że tego typu gwiazdy mogą istnieć. LP 40-365 została nazwana "gwiezdnym odłamkiem", a obiekty takie jak ona mogą dostarczyć wglądu w inne gwiazdy, które przetrwały podobne katastrofy w przeszłości. Naukowcy przeanalizowali gwiazdę wykorzystując dane z Kosmicznego Teleskopu Hubble'a i satelity Transitioning Exoplanet Survey Satellite. Wykorzystując różne rodzaje danych z obu teleskopów, badacze i pracownicy projektu stwierdzili, że LP 40-365 nie tylko jest w drodze poza naszą galaktykę, ale także obraca się.

Badacze próbowali dowiedzieć się, dlaczego gwiazda stawała się coraz jaśniejsza i coraz ciemniejsza, gdy opuszczała galaktykę. Najprostsze wyjaśnienie jest takie, że gwiazda obraca się i znika z pola widzenia co dziewięć godzin, co wskazuje na jej tempo obrotu. Tempo obrotu co dziewięć godzin jest uważane za stosunkowo wolne jak na fragment gwiazdy, która doświadczyła wybuchu supernowej.

Białe karły stają się supernowe, gdy stają się zbyt masywne, by utrzymać się na powierzchni, co prowadzi do potężnej eksplozji. Zespół twierdzi, że wykrycie prędkości obrotowej gwiazdy takiej jak LP 40-365 po supernowej rzuca światło na pierwotny układ dwóch gwiazd, z którego powstała. Na podstawie stosunkowo wolnej rotacji badacze są pewni, że LP 40-365 jest fragmentem gwiazdy, która uległa samozniszczeniu, zyskując zbyt dużą masę od swojego partnera binarnego.

Źródło: Boston University