Który antywirus wybrać, który działa lepiej i szybciej?

Który antywirus wybrać, który działa lepiej i szybciej? Te i wiele innych pytań nasuwa się użytkownikom systemów operacyjnych Windows oraz w mniejszym stopniu Androida. Aby zrozumieć, jak wybrać odpowiedni program antywirusowy, zastanówmy się, jak ogólnie działają i czy wybór ma sens.

Analiza sygnatury

Pierwszą funkcją, która pojawiła się w programach antywirusowych i nadal jest główną, jest skanowanie plików w poszukiwaniu zagrożeń. Przyjrzyjmy się, czym jest zagrożenie i jak skaner antywirusowy może je wykryć.

Wirus to złośliwy program, który może istnieć samodzielnie lub być dołączony do innego programu. Każdy program to przede wszystkim kod, czyli sekwencja znaków. Sygnatura to rodzaj wyciśnięcia z kodu programu, który zostaje wprowadzony do antywirusowej bazy danych. Wirus jest uważany za znaleziony, gdy tylko skaner wykryje sygnaturę w dowolnym pliku.

Okazuje się, że im więcej sygnatur jest w antywirusowej bazie danych, tym lepiej? Wszystkie programy antywirusowe (z wyjątkiem określonego typu programów antywirusowych) korzystają z własnej bazy sygnatur, a im więcej aktualnych wirusów, tym lepiej.

Ale jeśli antywirusy przechowują wszystkie sygnatury w bazie danych, rozrośnie się ona do niespotykanej dotąd skali, a skanowanie w poszukiwaniu wirusów spowolni komputer, tak że praca na nim stanie się po prostu niemożliwa. Dlatego twórcy oprogramowania antywirusowego wybierają sygnatury na podstawie ich znaczenia dla bieżącego systemu operacyjnego.

Analiza heurystyczna

Kolejnym etapem rozwoju antywirusów była heurystyka, tj. inteligentny, analiza. W trakcie badania kodu różnych wirusów okazało się, że w celu wykonania podobnego zadania stworzono setki różnych wirusów, które robią to za pomocą tych samych poleceń w językach programowania.

Analiza heurystyczna, oparta na „doświadczeniu” starych wirusów, próbuje wykryć nowe wirusy, których nie ma w bazie danych. Jest to tak wydajna analiza, że ​​nie musisz już przechowywać tysięcy starych sygnatur, ponieważ te stare wirusy są wykrywane przez analizator heurystyczny.

Można nawet powiedzieć więcej, najmniej zagrożeń wykrywają bazy sygnatur, analiza heurystyczna zajmuje większość obciążenia... To prawda, że ​​gdyby lwia część wirusów wykrytych przez inteligentny algorytm nie była znana wcześniej, wynik byłby znacznie skromniejszy, ale jednak.

Zaczynają nawet pojawiać się nowe typy antywirusów, które w ogóle nie mają bazy sygnatur i działają tylko na podstawie analizy heurystycznej. Ale prawdopodobnie jest to technologia przyszłości, ale na razie popularne antywirusy wykorzystują jednocześnie sygnatury i analizę heurystyczną, a takie „combo” poprawia jakość skanowania.

Jak można się domyślić, algorytm analizy heurystycznej działa bardzo podobnie dla różnych programów antywirusowych. Każdy go ma, ale im lepszy algorytm, tym ogólnie wyższa jakość programu antywirusowego. Jeśli chodzi o wady analizy heurystycznej, możesz zapisać fałszywe alarmy i myślę, że słyszałeś o nich więcej niż raz.

To wtedy program antywirusowy zgłasza, że ​​w programie został znaleziony wirus, ale w rzeczywistości wirusa tam nie ma, po prostu „wyglądał”. Dzieje się tak, ponieważ polecenia programu mogą być używane nie tylko do powodowania szkód, ale także jako część funkcjonalności programu, na przykład do usuwania plików systemowych.

Zazwyczaj wszystkie łatki, „łamania” i „leki” do programów licencjonowanych, antywirusy są uważane za wirusy, ponieważ ingerują w zawartość plików wykonywalnych, w ten sposób wirus jest wprowadzany do ciał innych programów.

Wyszukaj potencjalnie niebezpieczne programy

Twórcy oprogramowania antywirusowego postanowili dalej się rozwijać i oprócz wirusów zidentyfikowali osobny typ programów - potencjalnie niebezpieczne (PUP). Są to programy, które wykonują przypisane im funkcje, a także coś „zaznaczonego drobnym drukiem”. Oznacza to, że nie jest to wirus, ale działania programu mogą Cię „zaskoczyć”.

Na przykład program może instalować rozszerzenia i paski narzędzi w przeglądarkach i programach biurowych bez zgody użytkownika. Jakie są rewelacyjne bary Mail.ru i Yandex. Można również pobierać i instalować inne programy, takie jak nowa przeglądarka, oraz wyświetlać reklamy.

Potencjalnie niebezpieczny program może zmienić stronę domową we wszystkich przeglądarkach i dokładnie osiedlić się we wszystkich sekcjach uruchamiania systemu Windows. Wszystko to byłoby w połowie kłopotliwe, gdyby nie fakt, że PUP jest trudny do usunięcia z systemu operacyjnego.

Regularna dezinstalacja poprzez Dodaj lub usuń programy usuwa program, ale ślady jego pracy pozostają. Po wyczyszczeniu części niechcianego programu, pozostały kod przywróci wszystko z powrotem. Najciekawsze jest to, że czasami wcale nie jest jasne, jak zwrócić uszkodzone parametry systemu operacyjnego. W niektórych przypadkach pomaga przywrócić działający punkt przywracania systemu, aw innych - pomaga tylko ponowna instalacja systemu operacyjnego.

Dlatego antywirusy oferowały opcję identyfikacji potencjalnie niebezpiecznego oprogramowania. Wada tej metody jest taka sama jak w analizie heurystycznej – fałszywe alarmy. Odpowiedź może nie być fałszywa, ale naprawdę potrzebujesz programu. W takich przypadkach program można łatwo dodać do wyjątków.

Różne programy antywirusowe wykorzystują podobny algorytm do wykrywania potencjalnie niechcianych programów. Niektóre programy antywirusowe będą miały większą czułość, podczas gdy inne będą mniej wrażliwe.

Funkcjonalność antywirusowa

Antywirusy różnią się znacznie pod względem typu: skanery i programy rezydentne. Skanery mogą skanować dysk twardy w poszukiwaniu zagrożeń i robią to dobrze. Ale skanery działają tylko na żądanie użytkownika i zgodnie z harmonogramem.

Skaner może znaleźć już zainfekowany program, ale nie może zapobiec infekcji. po prostu nie mogę. Te antywirusy są przydatne do leczenia zainfekowanego komputera, na przykład poprzez uruchamianie z dysku flash USB.

Drugi typ to rezydentne programy antywirusowe. Rezydentny program antywirusowy rezyduje w pamięci RAM komputera i monitoruje uruchomione programy, procesy oraz nowe/zmienione pliki na dyskach. Gdy tylko pojawi się wirus, na przykład z pomocą niektórych luk w procesorach Intela, program antywirusowy wykryje go i zneutralizuje, zapobiegając infekcji systemu operacyjnego i dalszemu namnażaniu wirusa. Wszystkie popularne popularne antywirusy są rezydentami.

Antywirusy rezydentne różnią się również funkcjonalnością, a główną istotną różnicą jest możliwość wyłapywania zagrożeń z Internetu w locie, tj. na stronach w przeglądarce. Z reguły bezpłatne programy antywirusowe mają ograniczone możliwości ochrony sieci, ale poza tym są bardzo dobre, tutaj lista zaufanych darmowych programów antywirusowych dobrana przez profesjonalistów... Płatne antywirusy zapewniają pełną ochronę.

Który program antywirusowy jest najbardziej poprawny

Niestety, nie ma jednoznacznej odpowiedzi na to pytanie. Jeśli spojrzysz na oceny antywirusów z niezależnych laboratoriów testowych pod kątem takich wskaźników, jak skuteczność ochrony antywirusowej, wydajność, możliwość aktualizacji, łatwość obsługi interfejsu itp., okazuje się, że wszystkie popularne antywirusy idą w parze.

Pierwsze miejsce zajmują preferencje użytkownika, jakiej funkcjonalności potrzebuje. Dawno minęły czasy, kiedy Kaspersky tak bardzo spowalniał system, że Windows po prostu się zawiesił, a Avira bezlitośnie zepsuła się. Antywirusy weszły w nowy etap, uczesały się i są gotowe do utrzymywania porządku w systemie operacyjnym.

Wzrosły także możliwości, nawet budżetowe, systemów stacjonarnych, m.in. Różnicę w działaniu programów antywirusowych można zauważyć tylko w specjalnie przeprowadzonych testach.

Ktoś chce programu antywirusowego z zaawansowanymi ustawieniami zapory sieciowej, a ktoś chce szybkiej wbudowanej sieci VPN. Inny program antywirusowy zaoferuje wygodny wbudowany menedżer haseł lub po prostu wstrzyma ochronę za pomocą dwóch kliknięć. Antywirusy konkurują dziś bardziej pod względem dodatkowej funkcjonalności niż podstawowej.