Pocisk przechwytujący Patriot PAC-3 jest wyposażony we wzmacniacz śmiertelności z głowicą bojową i dziesiątkami tytanowych lub stalowych odłamków

Pocisk przechwytujący Patriot Advanced Capability-3 (PAC-3) działa na zasadzie hit-to-kill. Formalnie technologia ta nie wymaga użycia materiałów wybuchowych, a wrogi pocisk jest niszczony przez energię kinetyczną podczas zderzenia rakiety przechwytującej z celem. Jednak PAC-3 jest w rzeczywistości wyposażony w głowicę bojową, choć niewielu o tym wspomina.

Oto, co wiemy

PAC-3 ma konstrukcję hybrydową. Zawiera tak zwany "wzmacniacz śmiertelności", który zawiera materiał wybuchowy. Składnik ten tworzy chmurę metalicznych odłamków, zwiększając prawdopodobieństwo trafienia w cel.

W tym tygodniu Rosja przeprowadziła kilka potężnych ataków na Ukrainę. Pociski balistyczne Iskander zostały wystrzelone w kierunku Kijowa. Nagrania z kamer monitoringu i samochodów pokazały resztki PAC-3 spadające na drogę. Obecność materiałów wybuchowych w pocisku przechwytującym stała się przedmiotem debaty.

Wzmacniacz śmiertelności był używany we wszystkich antyrakietach PAC-3 od czasu, gdy pierwsze rakiety przechwytujące weszły do służby w armii amerykańskiej w 1995 roku. Zostały one opracowane w ramach programu Extended Range Interceptor (ERINT).

PAC-3 był znacznie bardziej kompaktowy niż PAC-1 i PAC-2. Wynika to z faktu, że działa on na zasadzie hit-to-kill. Technologia ta poprawia manewrowość pocisku przechwytującego, pozwalając mu być mniejszym ze względu na brak potrzeby dodatkowej przestrzeni, aby pomieścić głowicę bojową.

Niezależnie od typu, wszystkie PAC-3 działają na tej samej zasadzie. Radar wysyła sygnał, po czym rakieta przechwytująca leci do punktu w pobliżu celu. Łącze danych umożliwia aktualizacje podczas lotu. Po zbliżeniu się do obiektu, aktywna głowica naprowadzająca radaru włącza się i wykrywa zagrożenie.

Lockheed Martin, który jest twórcą PAC-3, postawił na zasadę hit-to-kill. Firma twierdzi, że technologia ta jest szczególnie cenna przeciwko pociskom przenoszącym ładunki nuklearne, chemiczne lub inną broń masowego rażenia.

Mniejszy rozmiar PAC-3 oznacza, że do wyrzutni można załadować więcej rakiet przechwytujących. Przewiduje się również, że PAC-3 może być używany jednocześnie ze starszym PAC-2, aby zwiększyć elastyczność ukraińskiego systemu obrony powietrznej. Możliwe, że Ukraina otrzymała również PAC-2 wraz z PAC-3 Cost Reduction Initiative (CRI), ale nie ma jeszcze oficjalnych informacji o typach pocisków przechwytujących.

Niszcząc cele lecące po trajektorii balistycznej, PAC-3 działa wyłącznie na zasadzie hit-to-kill. Samoloty i pociski manewrujące nie lecą tak szybko jak pociski balistyczne, więc energia kinetyczna nie zawsze jest wystarczająca do ich całkowitego zniszczenia. Z tego powodu w konfiguracji PAC-3 zastosowano "wzmacniacz śmiertelności" o niskiej prędkości fragmentacji. Stwierdzono to w publicznym przeglądzie armii amerykańskiej opublikowanym w 1996 roku.

"Wzmacniacz śmiertelności zwiększa prawdopodobieństwo trafienia w zagrożenie powietrzne poprzez wczesną detonację tuż przed uderzeniem. Odłamki metalu powstające podczas detonacji nazywane są "cykloidami". W pierwszych wersjach PAC-3 były one wykonane z wolframu, ale z czasem twórcy zdecydowali się na użycie stali.

Pierwszy "wzmacniacz śmiertelności" zawierał 24 cykloidy o wadze 95 g każdy. Główny ładunek wybuchowy ważył około 330 g. Dla porównania, granat ręczny M67 zawiera około 184 g materiału wybuchowego.

"Wzmacniacz śmiercionośności" był wielokrotnie ulepszany przez prawie 30 lat. Najnowocześniejszą wersją antyrakiety dla MIM-104 Patriot jest PAC-3 MSE. Wszystko, co wiadomo o jego wzmacniaczu śmiertelności, to to, że zawiera on fragmenty tytanu zamiast stali.

Od lipca 2015 r. do czerwca 2016 r. armia amerykańska testowała tytanowe fragmenty PAC-3 MSE przeciwko materiałowi wybuchowemu Composition B. Testy odbyły się w stanie Maryland na poligonie Aberdeen Proving Ground (Aberdeen Proving Ground). Celem testu była aktualizacja modelu, który przewiduje, kiedy materiał wybuchowy z fragmentami tytanu wewnątrz głowicy detonuje.

Poniższy film pokazuje, że wzmacniacz śmiertelności jest wystarczająco silny, aby spowodować oddzielenie przedniej części rakiety przechwytującej od tylnej. To wyjaśnia, dlaczego część ogonowa PAC-3 RCI spadła na autostradę w Kijowie.

Na zakończenie chcielibyśmy dodać, że ukraińskie siły zbrojne otrzymały dwa systemy rakiet ziemia-powietrze MIM-104 Patriot, po jednym z USA i Niemiec. Holandia przekazała również kilka wyrzutni rakietowych. Polski premier obiecał niedawno kolejne dostawy.

Patrioci byli w stanie znacznie wzmocnić system obrony powietrznej kraju. W ciągu kilku tygodni systemy były w stanie zniszczyć 7 z 7 hipersonicznych pocisków rakietowych Kh-47M2 Kinzhal i kilka pocisków balistycznych 9M723 Iskander.

Źródło: The War Zone