Dekoracje przeciwko namiotowi: Rosja instaluję nowe makiety ZRK S-300/400 na Dalekim Wschodzie
Rosja aktualizuje swój „system maskowania wizualnego” na Dalekim Wschodzie, instalując nowe makiety systemów rakietowych S-300/400. Ostatnie zdjęcia satelitarne Google Earth zostały przeanalizowane przez analityka OSINT, znanego jako AS-22. Zdjęcia pokazują pojawienie się dodatkowych makiet wyrzutni w pobliżu kilku jednostek obrony powietrznej.
Zdjęcia satelitarne z Google Earth. Ilustracja: Twitter
Co wiadomo
- 1533. gwardyjski pułk obrony powietrznej otrzymał dwie makiety. Jedna z nich prawdopodobnie imituje ciągniętą wyrzutnię S-300, chociaż brak radaru sprawia, że jest raczej eksponatem wystawowym, a nie narzędziem oszustwa.
- 1534. pułk rakietowy ma makietę przypominającą S-300PS 5P85S. Znowu — brak radaru, więc nawet gdyby była prawdziwa, pozostawałaby „dekoracją”.
- 24. brygada rakietowa zdobyła trzy nowe makiety. Już są bliższe prawdziwej formie, chociaż konstrukcja wciąż jest zbyt „cienka”, aby być przekonywującą w oczach wywiadu.
Zdjęcia satelitarne z Google Earth. Ilustracja: Twitter
Pomimo prób poprawienia maskowania, skuteczność tych makiet budzi wątpliwości. Nadal nie są wyposażone w kluczowe elementy — przede wszystkim radary — przez co szybciej pełnią rolę „tła”, niż rzeczywistej zasłony dla satelitów wywiadowczych czy dronów.
Autor obserwacji sugeruje, że w przyszłości Rosja może poprawić te modele, dodając bardziej szczegółowe elementy wyrzutni i być może imitacje mniej powszechnych wersji wyrzutni.
O systemach S-300/S-400
S-300 i S-400 to rosyjskie systemy rakietowe średniego i dużego zasięgu, przeznaczone do niszczenia samolotów, rakiet manewrujących i balistycznych. S-300 został opracowany w ZSRR w latach 70-80 XX wieku, a S-400 to jego głęboka modernizacja, przyjęta na uzbrojenie w 2007 roku. Oba systemy mogą trafiać cele na wysokości do 30 km i zasięgu do 400 km (w S-400, w zależności od rakiety). System obejmuje wyrzutnie (TEL), radary, punkty dowodzenia i pojazdy pomocnicze. S-400 uważany jest za jeden z kluczowych elementów rosyjskiej obrony powietrznej i jest aktywnie eksportowany, w tym do Chin, Indii i Turcji.
Co to jest OSINT
OSINT (Inteligencja z otwartych źródeł) to wywiad oparty na dostępnych publicznie danych. W tłumaczeniu z angielskiego — „nastawienie na informacje otwarte”. To metoda zbierania, analizowania i wykorzystywania danych, które są publicznie dostępne: wiadomości, media społecznościowe, zdjęcia satelitarne, fora, rejestry, filmy, strony oficjalne itp. OSINT wykorzystują zarówno służby specjalne, jak i dziennikarze, analitycy, wolontariusze czy nawet zwykli użytkownicy internetu.
W XXI wieku rola OSINT szybko wzrosła: dzięki satelitom, Telegramowi i Twitterowi możliwe stało się w trybie prawie rzeczywistym śledzenie ruchu sprzętu, miejsc uderzeń lub obalanie fake newsów. Wojna na Ukrainie stała się wyrazistym przykładem skuteczności OSINT — setki faktów dotyczących rosyjskiej inwazji pojawiały się po raz pierwszy właśnie dzięki otwartej analizie.
Zaletą OSINT jest dostępność. Wadą jest konieczność weryfikacji, ponieważ otwarte źródło nie zawsze = wiarygodne.
Źródło: Twitter
